Wintersport, een stukje geschiedenis

De stoeltjeslift was de doorbraak

Het skiën evolueerde in de loop der jaren weliswaar, maar was aanvankelijk zeker niet uit louter vermaak. Het Noorse leger ontwikkelde de kwaliteiten van de militairen door onderlinge wedstrijden te houden in diverse disciplines, de afdaling, de 'slalom' door de bossen en uiteraard door middel van het langlaufen, een discipline die in dat land nog altijd veel populairder is dan het skiën van de hellingen. Door er ook nog schietoefeningen aan toe te voegen, zag feitelijk ook de biatlon het levenslicht. Rond 1860 werden er in dit wintersportland ook wedstrijden op landelijk niveau gehouden. In Chamonix (1924) waren tijdens de Olympische Spelen alleen de noordse disciplines vertegenwoordigd, maar de almaar groeiende populariteit van de pure snelheidsonderdelen zorgde er voor dat in 1936 in Garmisch Partenkirchen ook nieuwe disciplines werden toegevoegd. Het was ook het jaar dat de eerste stoeltjeslift in de Verenigde Staten in gebruik werd genomen. Deze werd ontworpen door James Curran van Union Pacific Railway. En dat zou een belangrijke doorbraak blijken in de belangstelling voor wintersport. Geen oeverloos gestuntel om boven op een berg te komen, maar een plezierige en weinig vermoeiende manier om aan het begin van een afdaling te geraken.

Omdat de wintersport daardoor populairder werd, loonde het ook de moeite arbeid te investeren in het ontwerpen van nieuwe modellen ski's (de metalen ski was een zegen voor de liefhebber) en niet veel later (de jaren zestig van de vorige eeuw) werd de wat ongemakkelijke leren skischoen vervangen door een model van kunststof. Skiën werd door deze ontwikkelingen steeds makkelijker te leren, waardoor de eerste echte wintersportoorden ontstonden.